گاه رفتن

شاعر ر.الف (رهگذر)
🌱🍒گاه رفتن است و دل بریدن
فقط خدا حافظی مانده
می خواهم بروم
تا شوریدن
بروم به دورترین دور
بروم تا تلافی کنم سالهای رنج این غربتکده را
بگریزم از ترانه های بوف کور
بدرود ای روزهای رنج
بدرود ای پرنده خیالم
تو را نیز با خود نمی برم
تا دیگر بر فراز بالهایت مرا نبری به سرزمین چشمان کسی
بدرود ای غروب
با تو نیز وداع می کنم تا دیگر نگیرد ماه سراغ هم نفسی
ای آسمان دلم
تو را سوگند می دهم
دیگر ابری نشو به خاطر تنهاییم
و
هرگز نبار به خاطر رسواییم🌱🍒
دیدگاه ها (۰)

شوق پرواز

جولانگه پرواز

رفتن

نقش رویت

بررسی شعر «ونگوک» از (تس) (بخش نخست) ................شعر با ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط